Aleksander Sarkisow

ps. Szaruga, Andrzej, Czarnota, Podkomornik

ŻYCIORYS

Urodził się 17 października 1909 roku w Warszawie, zmarł 14 sierpnia 1994 roku tamże.

Był inżynierem i nauczycielem akademickim. Ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiego i tam pracował jako wykładowca.

W 1931 roku zakończył naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie.

W 1939 roku brał udział w wojnie obronnej, potem zaangażował się w działalność konspiracyjną, m.in. organizował tajne nauczanie.

Działał w strukturach Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej.

Na początku 1942 został mianowany został zastępcą komendanta obwodu Lublin ds. powiatu. Od maja 1942 do połowy 1943 był komendantem rejonu I AK. Latem 1943 mianowano go oficerem   inspektoratu lubelskiego ds. zrzutów.

W 1944 wstąpił w stopniu podpułkownika do Ludowego Wojska Polskiego. Został dowódcą 32. Pułku Piechoty.

W październiku 1944 został aresztowany w ramach represji wobec AK-owców,
ale udało mu się uciec z więzienia. W grudniu 1945 aresztowano go ponownie,
po czym został oskarżony o wrogie i dywersyjne działania w wojsku. W 1947 zwolniono go z więzienia. Podjął wówczas pracę w zawodzie inżyniera budowlanego
w warszawskiej spółdzielczości. Do końca życia działał czynnie w środowiskach seniorów harcerskich.

W 1993 został mianowany do stopnia pułkownika (w stanie spoczynku).

WYBRANE AKCJE

"Szaruga" dowodził m.in. akcją odbierania zrzutów pod Bełżycami - w nocy z 12
na 13 kwietnia 1944 roku przejęto nie tylko zasobniki z bronią, ale też aż czterech skoczków.

Szarugowcy uczestniczyli też w akcji "Most I" - kiedy zabezpieczano lądowanie samolotu dakota, lecącego z Brindisi, którym przylecieli do Polski dwaj cichociemni.

BITWA W MARYSINIE

2 lutego żołnierze z oddziału "Szarugi" wędrowali w kierunku Kijan, gdzie było wyznaczone miejsce kolejnego zrzutu. Ze względu na trudne warunki pogodowe
i zmęczenie zatrzymali się w Marysinie na nocleg. Tam zaskoczyło ich niemieckie wojsko. Zaczęła się strzelanina, w wyniku której zginęło kilkunastu partyzantów, wielu zostało rannych, oddział musiał się wycofać.

Mieszkańcy Marysina zostali dotknięci represjami za udzielenie schronienia partyzantom.

W 1991 roku w Marysinie odsłonięto obelisk upamiętniający tamte wydarzenia -
na uroczystości byli obecni żołnierze "Szarugi" i sam Aleksander Sarkisow.

Od lat, 2 lutego, w rocznicę marysińskiej bitwy, uczniowie naszej szkoły przygotowują występ dotyczący tego wydarzenia, prezentowany podczas uroczystej mszy w kościele pw. św. Stanisława BM w Lublinie oraz składają wieniec
pod pomnikiem w Marysinie.

Maria Szkutnik

 

Na podstawie materiałów zamieszczonych w Wikipiedii oraz w książce Jerzego Krzyżanowskiego ps. Szpic  "U Szarugi".